نقش سرنوشت‌ساز کُرونا برای نظام جمهوری اسلامی در ایران

به نظر می‌رسد کُروناویروس (COVID-19) جمهوری اسلامی ایران را چنان به خطر انداخته که زمامداران نظام نیز این تهدید را درک کرده‌اند اما سوء‌ مدیریت و ناکارآمدی در کنترل بحران اوضاع را به شدت پیچیده کرده و بر اعتماد به نفس آنها ضربه شدیدی وارد کرده است.

این را هم در عصبیت روحانی و ظریف و هم در «سخنرانی نوروزی» خامنه‌ای می‌توان دید.

اینکه علی خامنه‌ای به عنوان «رهبر» یک نظام و «فرمانده کل قوا» در سخنرانی رسمی خود همکاری اجنّه و نهادهای اطلاعاتی «دشمنان» را عامل شدت گرفتن بحران کُرونا معرفی می‌کند نشانگر این است که چنته و دست وی و کارگزارانش چنان از تعقل و تفکر و منطق خالی است که برای توضیح و توجیه واقعیت دست به دامان «جن» شده‌اند! خیالپردازی درباره اجنّه‌ احتمالا از مراحل روانی و اوج «توهم توطئه» است که خامنه‌ای بر اساس اعتقادات راسخ خود به بیان آن نیز پرداخته است.

تنگنایی که هر روز تشدید می‌شود

ژان پییر فیلیو موّرخ و کارشناس فرانسوی مسائل خاورمیانه و جهان عرب در مقاله‌ای که روزنامه فرانسوی لوموند منتشر کرده و ترجمه فارسی آن در وبسایت رادیو فرانسه منتشر شده، می‌پرسد: «آیا رژیم ایران از بحران ویروس کُرونا جان سالم به در خواهد برد؟»

او معتقد است بحران کُرونا بخشی از بحران بی‌اعتمادی و شکاف بی‌سابقه میان رژیم اسلامی ایران و مردم ایران است و حکومت اسلامی ایران می‌کوشد با تشدید بحران در مناسبات خود با آمریکا و نسبت دادن منشاء تمام مشکلات داخلی کشور به تحریم‌های واشنگتن تا حدودی از شدت انتقادات تُند مردم به شدت ناراضی بکاهد.

نویسنده اما این راهبرد را ناکافی و غیرمؤثر می‌داند و می‌گوید که شوک ناشی از بحران ویروس کُرونا برای رژیم جمهوری اسلامی ایران تازه پس از پایان این بلا نمودار خواهد شد و در آن زمان، «لحظه‌ی حقیقت برای رژیم جمهوری اسلامی ایران دهشتناک خواهد بود.»

وی علت اصلی چنین پیامدی را تلاش رژیم برای پنهان کردن سوء «مدیریت فاجعه‌بار» خود در مواجهه با ویروس کُرونا دانسته و می‎‌نویسد که حکومت اسلامی ایران با پنهانکاری‌های خود از همان آغاز درباره بحران ویروس کُرونا در کشور حتی کادر درمانی ایران را در فقدان تدابیر حفاظتی به عامل مهم اشاعه ویروس در کشور تبدیل کرد.»

ژان پییر فیلیو می‌افزاید آیت‌الله‌های حاکم بر ایران در آغاز حتی بجای بستن اماکن زیارتی شیعیان کشور به ویژه حرم «حضرت معصومه» در قم و «حرم امام هشتم شیعیان» در مشهد آنها را به عنوان مأمن و پناهگاه در مقابل ویروس کُرونا معرفی کردند و به این ترتیب همین اماکن را به مرکز اصلی شیوع این ویروس در کشور تبدیل نمودند و با این اقدام البته «ضربه جبران‌ناپذیری» به حقانیت سیاسی و مذهبی شدیداً تضعیف شده‌ی خود نیز وارد آوردند. خرافات و یاوه‌های گروهی از روحانیون برای مقابله با کُرونا با استفاده از طب اسلامی و مرگ شمار زیادی از آنها در پی ابتلا به ویروس و سوء مدیریت و ناکارآمدی ناشی از حکمرانی ملایان، اکنون به ارکان مذهبی و اعتقادی جمهوری اسلامی که از ابتدای انقلاب تا کنون پایه و اساس آن به شمار می‌رفت به شدت آسیب زده است.