
در ماههای گذشته و با افزایش رکود و بیکاری در ایران، کشور عراق به مقصدی برای کارگران ایرانی تبدیل شده است. خبرگزاری فرانسه در گزارشی با انتشار این خبر نوشته است که موج مهاجرت کارگران ایرانی به کردستان عراق آغاز شده و بیشتر این کارگران، کارگران ساختمانی هستند.
در این گزارش آمده است که دستمزد روزانه هر کارگر در اربیل بین ۲۵ تا۳۰ هزار دینار عراقی، حدود ۲۵ دلار (تقریبا ۳۰۰ هزار تومان) و سه برابر دستمزد کارگران در ایران است.
بر اساس این گزارش در میان کارگران ایرانی، دانشآموختگان دانشگاهها نیز حضور دارند که به دلیل ناامیدی از یافتن کار در ایران، در کردستان عراق کارگری میکنند.
خبرگزاری فرانسه افزوده است که بیشتر کارگران ایرانی با ویزای یک ماهه گردشگری به کردستان عراق میروند و پس از ۲۸روز به خانه باز میگردند و پس از یک هفته استراحت این چرخه تکرار میشود.
در این گزارش آمده که اتاقهای محل سکونت این کارگران ۹ متری است و چهار کارگر در هر اتاق ساکن میشوند و هر یک برای آب، برق و تخت، شبی سه دلار میپردازند.
گفتنی است جدا از سه برابر بودن حقوق کارگران در عراق نسبت به ایران که به دلیل کاهش ارزش پول ملی در برابر دلار و دینار است، کارگران ساختمانی در ایران به دلیل رکود عمیق بازار مسکن بیکاریِ بیسابقهای را از سر میگذرانند.
بر اساس گزارشی که کیهان لندن در اردیبهشتماه سال جاری منتشر کرد، آشفتگی قیمت در بازار مسکن و رکود عمیق در معاملات مسکن موجب شده ساخت و ساز با کاهش چشمگیری روبرو شود. این شرایط بیش از همه کارگران ساختمانی را با مشکل روبرو کرده بطوری که آمارها از بیکاری ۶۰ درصد از کارگران ساختمانی خبر میدهند.
جالب اینکه بسیاری از کارگران افغانستانی که پیشتر در بخش ساخت و ساز ایران شاغل بودند، از ماهها پیش ایران را ترک کرده و به کشور خود باز گشتهاند. در شرایطی که اکثر پروژههای ساخت و ساز در ایران متوقف و این کارگران بیکار شدهاند اما کار کردن در ایران حتی برای آندسته از کارگرانی که همچنان شغل داشتند نیز دیگر به صرفه نبوده. حقوق دریافتی این کارگران پس از تبدیل به واحد پول افغانی با کاهش ارزش روبرو میشود.
از سوی دیگر کارگران ساختمانی شاغل در ایران از حمایتهای بیمهای و مزایای شغلی نیز برخوردار نیستند و این موضوع عامل دیگری برای تمایل آنها به انجام کار در عراق است.
در بسیاری موارد کارفرمایان در پرداخت دستمزد کارگران ساختمانی از قوانین اداره کار تبعیت نمیکنند و حقوقی پایینتر از میزان تعیین شده برای حداقل دستمزد به آنها میپردازند و حتی با عقد قراردادهای کوتاهمدت از زیر بار تعهدات بیمهای برای کارگران خارج شانه خالی میکنند.
در آنسو، کارفرمایانی که قراردادهای بیش از سه ماه با کارگران امضا میکنند مبلغ زیادی را بابت حق بیمه از دستمزد آنها کسر میکنند چرا که حق بیمه کارگران ساختمانی به شکلی نامعقول از حق بیمه دیگر کارگران بیشتر است!
در چنین شرایطی است که کار در کردستان عراق برای کارگران ساختمانی و یا جویندگان کار که حاضرند به عنوان کارگر ساختمانی مشغول به فعالیت شوند، در مجموع به صرفهتر است. این کارگران هر چند بیمه برای حقوق بازنشستگی ندارند اما حقوق و دستمزد بالاتری دریافت میکنند.