تخریب خانههای تاریخی و تعرض به حریم، عرصه و حریم منظر آثار تاریخی به سریال تلخ اما تکراری تهران تبدیل شده است. گویا در این میان مدیران به این تخریبها و تجاوزها عادت کردهاند.
اما در آخرین پرونده، متجاوزان به میراث تاریخی این مرز و بوم پا را فراتر گذاشته و هماکنون چشم طمع به اثر بینظیر و جهانی کاخ گلستان دوختهاند. ماجرا از بهار ۹۵ آغاز میشود؛ زمانیکه مالکی در خیابان ناصر خسرو؛ سودای ساخت بنایی بلندتر از عمارت بادگیر را در سر میپروراند. او درخواست خود را به شورای فنی وقت میراث فرهنگی تهران ارسال کرد.
در جلسهای که با حضور اعضای شورای فنی تهران شامل سپیده سیروس نیا، معاون میراث فرهنگی، رجبعلی خسرو آبادی، مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران، سید محیط طباطبایی، عضو شورای فنی تهران و مشاور پژوهشگاه میراث فرهنگی، کیانوش تکلو، معاون حقوقی میراث فرهنگی استان تهران، علیرضا قلینژاد، عضو پژوهشگاه میراث فرهنگی و شورای فنی تهران، اسکندر مختاری، عضو ایکوموس و شورای فنی، برگزار شد؛ در کمال ناباوری با درخواست مالک موافقت شد و مجوز احداث بنایی با ارتفاع ۱۰.۵ متر و دو طبقه زیرزمین، صادر شد.
این ملک در حریم بلافصل مجموعه ثبت جهانی کاخ گلستان قرار دارد و آسیب منظری و ساختاری را کاخ گلستان وارد میکند. اما مالک حتی به مجوز شورای فنی نیز بسنده نکرده و فندانسیونی به ارتفاع ۱۲.۵ در حریم کاخ گلستان بنا نهاده است، بنایی که هماکنون سایه شوم آن کاخ جهانی گلستان را تهدید میکند.