
شاید تا همین چند سال پیش اگر زوجی که هنوز زن و شوهر نبودند و قصد داشتند چند روزی را باهم باشند یا برای گشتوگذار به یکی از شهرهای کشور مسافرت کنند، اولین دغدغه آنها نداشتن مدارک ازدواج و محرمیت برای گرفتن اتاق در هتل بود، اما این روزها انواع سکونتگاه از قبیل سوییت، اتاق، آپارتمان، ویلا و باغ زیر نظر سازمان گردشگری به وجود آمده است که مشکل این افراد را حل کرده است.
کافی است در سرویس جستجوگر گوگل «اجاره سوییت»+ نام شهر یا عبارتهای مشابه را سرچ کنید. چندین سایت باز میشود که همگی دارای مجوز از سازمان گردشگری بودند که انواع اقامتگاه از اتاق و سوییت گرفته تا ویلا را فقط با ارایه کارت ملی، د برای هر چند شب که بخواهند به آنها اجاره میدادند. برای این اقامتگاهها نسبت مسافران با یکدیگر مهم نیست و سوالی درباره نسبت زوجهایی که باهم یک اتاق رزرو میکنند پرسیده نمیشود اما مابقی قوانین این اقامتگاهها تقریبا شبیه هتل است.
«محسن»، یکی از افرادی است که بهتازگی از این اقامتگاهها استفاده کرده است. او میگوید: «ساعت ورود و خروجها معمولا شبیه هتل است. ساعت ۱۴ اتاق، سوییت یا ویلا را به متقاضی اجاره میدهند و ساعت ۱۲ ظهر موقع خروج است و اگر حتی یک دو ساعت هم بیشتر از این زمان بمانی، یک روز محاسبه میشود و اجاره یک شب دیگر را هم مطالبه میکنند.» بااینحال، به گفته محسن نظافت و تمیز کردن این اماکن با هتلها متفاوت است: «نظافت و تمیز کردن این اماکن مانند هتل بهصورت روزانه نیست و سرویس پذیرایی هم ندارد. به قول خودشان، ملک را تمیز و نظافت شده تحویل میدهند و پس از رفتن هر مهمان ملحفهها را تعویض و همهجا را دوباره نظافت میکنند تا تحویل مشتری بعدی دهند.»
اجاره دادن ملکهای شخصی به مسافران و بدون سوال و جواب درباره نسبت زوجها، به سالهای اخیر محدود نمیشود و سالیان سال است که در شهرهای مختلف، خانههای خود را بهصورت شخصی اجاره میدهند اما اجاره کردن چندروزه خانه از این افراد تابع هیچ قوانین و مقررات خاصی نیست و نیازی هم به مدرک ندارد و تنها موضوع مهم توافق بر سر قیمت است؛ اما اماکن مشابهی که صحبت آنها در میان است زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری کشور فعالیت میکنند و بهعنوان میزبان و عضو رسمی سایتهایی با عناوین مشابه «میزبون، میهمان شو، ارزان جا و…»، ملکهای شخصی خود را اجاره میدهند.
آنطور که در معرفی این اماکن آمده است، سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری کشور بهعنوان ارگان مسئول ساماندهی صنعت گردشگری، شروع به نظارت در حوزه رزرو اقامتگاههای کوتاهمدت شخصی کرده است. در این راستا و با هدف توجه بیشتر به اقامتگاههای سنتی کشور یا همان اقامتگاههای بومگردی و همچنین تسهیل سفرهای داخلی از لحاظ قیمت، تنوع و کیفیت، سامانه اجاره اماکن خصوصی راهاندازی شده است.
اجاره اینگونه اقامتگاهها محدود به شهرهای پرتردد شمال نمیشود و از تهران گرفته تا قشم و کیش میتوان این نوع اماکن را در سایتها جستجو کرده و آنها را بهصورت اینترنتی یا تلفنی رزرو کرد. البته به گفته گردانندگان برخی از این سایتها، میزبان یا مالک مکانی که قرار است اجاره داده شود علاوه بر کارت ملی، مدارک محرم بودن هم میخواهند که این موضوع معمولا در قسمت توضیحات ملک مورد نظر، عنوان شده است؛ اما در عمل تنها ارایه یک کارت ملی برای اجاره کفایت میکند.
«نوشین»، یکی از افرادی است که تجربه استفاده از این اقامتگاهها را دارد. او با جستجو در اینترنت یک سوییت مبله ۵۰ متری در محدوده خیابان شریعتی به قیمت شبی ۲۵۰ هزار تومان پیدا کرده است. بعد از تماس با شماره تلفنی که در سایت گذاشته شده بود و پسازاینکه در مورد امنیت و نظافت واحد مطمئن شد، با مالک بر سر قیمت شروع به چانه زدن کرد.
او به مالک میگوید: «ما فقط دو نفر هستیم و بیشتر روز هم بیرون از سوییت به سر میبریم و ساعت کمی در آنجا هستیم به همین دلیل اگر امکان دارد قیمت را پایینتر بیاورید و مالک به او پاسخ میدهد: خانم مشتری این سوییتها اغلب زوجهای دو نفره مانند شما هستند که محدودیت هتل رفتن دارند که اتفاقا تعدادشان هم کم نیست.»
نوشین درنهایت با گرفتن شماره کارت و واریز مبلغ ۱۵۰ هزار تومان بهعنوان پیشپرداخت، سوییت را برای دو شب پایانی هفته رزرو میکند و قرار بر این میشود موقع تحویل سوییت، کارت ملی آنها تحویل مالک شود و تا پایان مدت اقامت نزد او باقی بماند.
موضوع اجاره سوییت و خانه مبله بارها موضوع بحث پلیس و اتحادیه مشاوران املاک بوده است. «حسام عقبایی» نایبرییس اول اتحادیه مشاوران املاک کشور، مهر ۱۳۹۸ در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم گفت: «اجاره دادن ساعتی و روزانه واحدهای مسکونی توسط مشاوران املاک ممنوع است و آنها نمیتوانند قرارداد واحد اجارهای را برای کمتر از یک سال تنظیم و ثبت کنند، زیرا ممکن است در این خانهها کارهای غیرقانونی و مفسدهبرانگیزی انجام شود که پای مالک هم گیر باشد و برخوردهای پلیس و دیگر مسایل قانونی به میان آید.»
اما ظاهرا گرفتن مجوز از سازمان گردشگری این مشکل را حل کرده است؛ زیرا در همین گفتوگو نایبرییس اول اتحادیه مشاوران املاک کشور، اجاره ساعتی یا روزانه ملک را یک شغل مانند هتلداری، متلداری و…میداند که نیاز به داشتن مجوزهای لازم از سوی سازمانهای مربوطه و شناسنامهدار کردن آن مکان دارد. او میگوید: «صاحبان خانههایی که بهصورت روزانه اجاره داده میشود، از پلیس اماکن عمومی، سازمان ایرانگردی و جهانگردی مجوزهای لازم را برای داشتن استانداردهای لازم دریافت کنند.»
قیمت اجاره این اقامتگاهها بسته به متراژ، موقعیت مکانی، امکانات و تجهیزات و ایام سال متفاوت است. بهعنوان نمونه، واحدی ۱۲۰ متری، شیک، دارای جکوزی و رو به دریایی را که «امیرحسین» در بهمن به قیمت شبی ۴۰۰ هزار در یکی از شهرهای مازندران اجاره کرده بود، در تعطیلات خرداد امسال مجبور شد به قیمت شبی یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان اجاره کند.
واحدی را که او و دوستدخترش اجاره کرده بودند، در یک مجتمع مسکونی هشت واحده که ظاهرا با عنوان «متل» ولی بدون هیچگونه تابلویی فعالیت میکند، واقع شده است. این متل را یکی از دوستانشان که مشتری ثابت آن هستند و همیشه بهصورت گروهی در آن ساکن میشوند و حتی مهمانیها و دورهمیها را هم آنجا برگزار میکنند، معرفی کردند.
هنگام ورود به این متل، ابتدا باید وارد اتاق مدیریت که در ابتدای پارکینگ واقع شده است بشوی و قرارداد اقامت کوتاهمدت را که با سربرگ متل… تنظیم میشود را در ازای به امانت گذاشتن کارتهای ملی، امضا کنی.
مدیر متل به امیرحسین اطمینان میدهد آپارتمان را پس از تحویل گرفتن از مسافر قبلی، کاملا تمیز و ضدعفونی کرده و ملحفهها هم تعویض شدهاند، بنابراین جای هیچگونه نگرانی نیست.